کلاهی بنام نظر سنجی
حال جدای از اینکه بسیاری از این نظر سنجی ها که مورد استناد جریانات سیاسی قرار می گیرد نظر سنجی نسیت بلکه نظر سازی می باشد، ما در این نوشتار به دنبال رهگیری این اصطلاحِ ادبیات سیاسی در گفتمان امام«ره» و مقام معظم رهبری هستیم که آیا واقعا انتخاب صرفا بر اساس نظر سنجی می تواند ما را به گزینه اصلح برساند. آیا انتخاب بر اساس نظر سنجی می تواند فردای قیامت حجتی شرعی باشد بر انتخاب ما، آیا آن انتخاب اصلح که حضرت آقا فرمودند تکلیف است که اصلح انتخاب شود، با ساز و کار نظر سنجی می توان به کاندیدای اصلح رسید.
با جستجویی که در متون روایی در رابطه با نقش و حضور مردم در انتخاب حاکم اسلامی انجام می دهیم به این فراز نورانی کلام امیر المومنین بر می خوریم که می فرمایند:
«أَمَا وَ الَّذِی فَلَقَ الْحَبَّةَ وَ بَرَأَ النَّسَمَةَ لَوْ لَا حُضُورُ الْحَاضِرِ وَ قِیَامُ الْحُجَّةِ بِوُجُودِ النَّاصِرِ وَ مَا أَخَذَ اللَّهُ عَلَى الْعُلَمَاءِ أَنْ لَا یُقَارُّوا عَلَى کِظَّةِ ظَالِمٍ وَ لَا سَغَبِ مَظْلُومٍ لَأَلْقَیْتُ حَبْلَهَا عَلَى غَارِبِهَا»(نهج البلاغه/خطبه سوم)
در این عبارت نورانی حضرت امیر(ع) حضور حاضرین و خواست مردم را یکی از عناصر قیام حجت برای پذیرش و تشکیل حکومت اسلامی بیان می کنند. که همان چیزی است که در انقلاب اسلامی ما تعبیر به مقبولیت می شود که با ساز و کار انتخابات تأمین می شود. و به هیچ عنوان نمی توان کارگذار جامعه اسلامی را به صرف اینکه در نظر سنجی رای بالایی دارد انتخاب کرد. یعنی می توان گفت نظر مردم در انتخابات به بروز و ظهور پیدا می کند نه اینکه نظرسنجی ملاک اصلح بودن کاندیدایی باشد.
با این مبانی روشن و صریح است که بنیانگذار انقلاب اسلامی بین جمهوریت و اسلامیت توانستند ارتباط و هماهنگی ایجاد بکنند و تئوری جمهوری اسلامی را وارد ادبیات سیاسی بکنند.
واقعا چرا یک عده برای یک کرسی ریاست جمهوری ائتلافهای چند نفره تشکیل داده اند؟ و یا به اطرافیان و گزینه های مورد نظر خود پیشنهاد تشکیل ائتلاف می دهند تا در نهایت از دل ائتلاف با شاخص نظر سنجی گزینه اصلح انتخاب شود.
با توجه به ادبیات سیاسی امام خمینی«ره» و مقام معظم رهبری به این نتیجه می رسیم که انتخاب بر اساس نظر سنجی هیچ جایگاهی ندارد.شاه بیت معیارهای انتخاب در بیانات ایشان اصلح بودن است و در هیچ موردی نشان از رای دادن براساس مقبولیت وجود ندارد.و به هیچ عنوان مقبولیت آن هم بر اساس نظرسنجی نمی تواند حجت بر انتخاب شخصی باشد و به هیچ عنوان در شمردن شاخصها ی انتخاب کاندیدای اصلح نفرموده اند که ببینید چه کسی در نظر سنجی ها بیشتر مورد اقبال مردم است.
حال باید این ائتلاف ها و کسانی که ساز و کار نظر سنجی را برای معرفی کاندیدای اصلح برگزیده اند و رقبای خود را به صرف اینکه در نظر سنجی جایگاه مطلوبی ندارند (البته به صورت غیر واقعی) گزینه اصلحی برای کاندیداتوری ریاست جمهوری نمی دانند، پاسخگو باشند که با چه مجوز شرعی انتخاب بر اساس نظر سنجی را به مردم توصیه می کنند.
اینجاست که ما به شکاف گفتمانی این جریانات با موضع صریح و روشن ولایت می رسیم، آنجا که آقا می فرمایند شما مکلف هستید که گزینه اصلح را پیدا و انتخاب کنید، مدعیان اصولگرایی و شکست خوردگان سیاسی سازوکار انتخاب بر اساس نظر سنجی را پیشنهاد می کنند.
