يكشنبه, ۶ مرداد ۱۳۹۲، ۱۰:۳۰ ق.ظ
همه مشکلاتی که پیامبر(ص) تحمل کرد و جامعه را آنگونه تحویل داد. یکی از
خطبههای نهجالبلاغه اینگونه شروع میشود. ایشان با آن همه مشکلاتی که در
اداره حکومت بود، شروع کرد. رقبای فراوانی خلق شده بود. از پیش معین شده و
پیامبر(ص) به ایشان گفته بود و خود ایشان هم میدانستند که سه گروه
قاسطین، ناکثین و مارقین علاوه بر مشکلات فراوان داخلی در مقابل ایشان
صفبندی خواهند کرد. این گروهها سه جنگ بزرگ را بر ایشان تحمیل کردند که
حقیقتاً دوره سختی برای علیابن ابیطالب(ع) بود. ایشان میخواست هم دوباره
الگویی از جامعه اسلامی ارائه دهد و هم میبایست جنگهای داخلی کند.
جنگهای خارجی برای حضرت علی(ع) مشکل نبود. ولی وقتی مسلمانان در مقابل هم
قرار بگیرند، بسیار سخت است که میتوان از کلمات ایشان فهمید. فکر میکنم
مظلومانهترین قطعه زندگی علیابن ابیطالب(ع) از مکه تا مدینه همین دورهای
بود که در کوفه به صورت ظاهر خلیفه و حاکم بودند و این مسایل پیش میآمد.
بعضیها تفسیر میکنند که عبارت «فزت برب الکعبه» به معنای راحتی است. یعنی
راحت شدم. شاید معنایش همین باشد.
فقط یک چیز به ذهنم می رسد: انسان تکلیف گرا با راحتی میانه ای ندارد و این تفسیر هم می تواند نشان از ضمیر پنهان مفسر باشد.
۰
۰
۹۲/۰۵/۰۶
محسن روزبه