چرا بعضی ها بر مقبول بودن تاکید دارند نه اصلحیت؟
عده ای می گویند ما که می دانیم فلانی یا فلانی اصلح هستند و از دیگران بهتر هستند و هیچ ایرادی ندارند اما رای ندارند!
بازخوانی بخشی از گفتگوی خواندنی وحید جلیلی در بهمن ماه سال ۹۰ با رجانیوز ، خالی از لطف نیست:
“یکی از اتفاقهایی که باید بیفتد، مبارزه با نوعی از فساد سیاسی است که متأسفانه در انتخابات توسط یکسری از نمادهای اصولگرایی نهادینه شده است.
کسی که میگوید در شرایطی که اصلح وجود دارد، شما بیایید به صالح مقبول! رأی بدهید ـکه خودش یک دروغ بزرگ استـ
فردا روزی از او بعید نیست که بگوید در شرایطی که صالح وجود دارد، شما بیایید به فاسد مقبول رأی بدهید که افسد رأی نیاورد.
یعنی به جای اینکه پیشرفت نظام و مسیر حرکت نظام را به سمت رفتن به سوی اصلح طراحی کنیم و پیش ببریم، دقیقاً دارند برعکس عمل میکنند که من به اینها میگویم جریانات برانداز
“یستَدَلَّ عَلَی ادبارِ الدُّوَلِ بِاَربَعٍ”.
یکی از آنها “تَقدیمِ الاَراذِلِ وَ تَأخیرِ الاَفاضِلِ”.
بعد اینها چه میگویند؟ میگویند با اینکه میدانید ما صلاحیت بالایی نداریم و اصلح نیستیم، بیایید به ما رأی بدهید که براندازها رأی نیاورند!
من میگویم تو خودت برانداز هستی. کسی هستی که داری سلسله مراتب نظام جمهوری اسلامی را جوری میچینی که اصلح در آن حذف شود.”
http://www.nobateshoma.ir