صنعتی بنام سرگرمی که دنیا را در خود بلعیده است
با رشد روزافزون صنایع و فناوری های نوین، انسان ها با سپردن کارهای یدی به ماشین طبعا وقت فراغت بیشتری پیدا کردند و در مقایسه با گذشته نه چندان دور که انسان ها با خستگی کار مداوم شبانه روزی فرصت استراحت کمتری داشتند، امروزه خستگی جسمی جای خود را به خستگی اعصاب و روان داده است و اگر زمانی چاره خستگی جسمی با چند ساعت خواب جبران می شد حالا خستگی روح را با چه درمان می کنیم؟
ارباب ماشین این جنبه کار را هم دیده و ازقبل فکر آن را کرده است: سرگرمی یا به قول فرنگی ها«entertainment ».
امروزه با یک برآورد ساده می توان متوجه شد که بیشترین درآمد یک خانوار صرف سرگرمی می شود. البته ممکن است در ابتدا تصور کنیم موضوعی مانند ورزش بیشتر جنبه سلامتی جسمی دارد اما در کنار آن توجه کنید به مقوله باشگاه ها و باشگاه داری. امروزه ستاره های فوتبال یا هر ورزش پرطرفدار دیگری جایی برای عرض اندام برای موضوعات دیگر نگذاشته اند و در کدام خانواده است که کسی لذت تماشای یک مسابقه هیجان انگیز را به خاطر اخبار فلسطین و جنگ در عراق و ... از دست بدهد؟ و درآمد کدام استاد دانشگاه با یک فوتبالیست لیگ دسته سوم برابری می کند؟
و از این قبیل است موضوعاتی مانند رادیو و تلویزیون، اینترنت، ماهواره، سینما، تئاتر، مموسیقی، نقاشی و سایر هنر ها، گردشگری، اسباب بازی، رایانه، تلفن همراه، چت، وبلاگ و....
و حتی برای تفریح می رویم رستوران و فست فود. یعنی طبیعی ترین نیاز های انسان نیز جنبه تفریحی بیشتری در دنیای امروز می یابد تا رفع نیاز های غریزی، و از این روست که یکی از تجارت های پرسود در سراسر جهان، مواد مخدر صنعتی و روان گردان است و همین طور تجارت فحشا. تا فشار های روز افرزون بر روان آدمی را با هیجانات بر خواسته از سرگرمی های مختلف کاهش دهیم.
و بر کسی پوشیده نیست که هر کدام از این موارد بالا اگر صرفه اقتصادی نداشته باشند تعطیل خواهند شد، بگذریم از صدا و سیمای ملی مان و فوتبال ملی و باشگاه های ملی و سینمای ملی و هر چیز ملی دیگر در کشور عزیزمان که تا به شیر نفت وصل است تعطیل بردار نخواهد بود، و این هم از نوادر روزگار ماست.
بشر امروز، در مسیر یک دایره بسته گرفتار آمده است. از سویی به استخدام شرکت های بزرگ چند ملیتی در می آید تا درآمدی کسب کند و بر تولیدات صاحبان سرمایه بیفزاید، از سوی دیگر برای رفع نیاز های خود، در آمد خود را صرف خرید محصولات تولید شده در کارخانه های صاحبان سرمایه می کند و الباقی آنرا نیز برای برای کاهش فشارهای روحی روانی صرف سرگرمی هایی می کند که همان صاحبان سرمایه برای او تدارک دیده اند، و از همین روست که صاحبان خودروسازی مثلا فیات ایتالیا، مالکان باشگاه یوونتوس هم هستند و اتفاقا چندین رسانه را نیز مدیریت می کنند. و کار می کنیم برای درآمد بیشتر، در آمد بیشتر برای خرید کالاهای بیشتر، کالای بیشتر برای رفاه بیشتر، و با ورود فناوری های نوین دوباره کار بیشتر و درآمد بیشتر برای رفاه بیشتر، اما هر چه می گذرد و رفاه بالاتر می رود آرامش کمتری می یابد و در اصل آرامش خود را و سلامتی جسم و روح خود را برای کسب رفاه بیشتر از دست می دهد.
و خلاصه اینکه جنبه ای از زندگی امروز نیست که صرفه مادی و اقتصادی آن بر سایر جنبه ها رجحان نداشته باشد و اگر الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت دغدغه ای برای اهالی انقلاب است، چاره ای نیست جز اینکه برای این مقوله مهم نیز چاره اندیشی شود.
به امید ایران سربلند و سرافراز و با آرزوی تعجیل در فرج آقا امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف.
ولی به نظر من تغییر رو هر کس باید از خود شروع کنه برای یک زندگی درست.