دیپلماسی عمومی و بخشش فتنه گران
«بی تردید برای شکل گیری رابطه سازنده با جهان، دیپلماسی عمومی می تواند
جاده صاف کن برای روابط سیاسی عادلانه و محترمانه باشد همچنین این کمپین می
تواند زمینه آن باشد که دیپلماسی کشور رابطه جدیدی با ایرانیان خارج از
کشور برقرار کند، رابطه با افرادی که شاید اعتقادی به نظام نداشته باشند
ولی به پیشرفت و توسعه کشور اعتقاد دارند و در این مسیر علاقه به تلاش و
همراهی دارند.
شکل گیری اراده برای راه اندازی کمپین ضد تحریم،
نقطه مناسبی برای توسعه دیپلماسی عمومی است که اگر این کمپین بتواند با
همراهی همگان شکل گرفته و به نتیجه برسد، بیان کننده آن است که جریان بسیار
مغتنم و مبارکی شکل گرفته است. طبیعتا در آینده با فراهم شدن زمینه عفو و
رحمت برای افرادی که به واسطه اتفاقات بعد از انتخابات سال 1388 گرفتار
محدودیتهایی شده اند می توان زمینه تقویت بیشتر دیپلماسی عمومی را فراهم
نمود و پیام آشتی با جهان و آشتی با مردم که پیام اصلی انتخابات 24 خرداد
بود را محقق نمود.»
اما توضیح نداد که فتنه گرانی را که با زیر پاگذاشتن قانون اساسی و نهادهای برآمده از آن فتنه عمیق 88 را به نظام اسلامی تحمیل کردند و تا امروز هم حاضر به عذرخواهی از ملت شریف ایران نشده اند با چه معیاری می توان مورد عفو قرار داد و اصلا این موضوع داخلی چه ارتباطی با دیپلماسی خارجی دارد؟ این آسمان ریسمان بافتن ها و طلبکاری از نظام چگونه می تواند باعث اقتدار ملی شود؟ و آیا اقتدار ملی جز با عمل به قانون بدست می آید؟
